-Πόσες φορές χαμογέλασες αυτή τη βδομάδα?
-Γέλασες καθόλου τόσο δυνατά που να σε πονέσει το στομάχι σου και το κεφάλι σου να γυρίζει σα σβούρα?
-Έβαλες τα χειμωνιάτικα στο πατάρι? Μαζί και τις χειμωνιάτικες σκέψεις?
-Πόσες φορές βγήκες εκτός προγράμματος μόνο και μόνο για να περπατήσεις κάτω απ'το ζεστό ήλιο?
-Κράτησες το χέρι κάποιου?
-Πιστεύεις ότι μια ηλιόλουστη μέρα είναι μια καλή δικαιολογία για να αγκαλιάσεις και να φιλήσεις το διπλανό σου?
-Έκανες δώρα αυτή την άνοιξη?
-Μα πώς μπορείς να σκέφτεσαι ακόμα μουντά με τόσο ήλιο?
-Έκανες όνειρα αυτή την άνοιξη?
-Τα μοιράστηκες ή τα κλείδωσες στο προσωπικό σου ημερολόγιο?
-Είπες σε κάποιον πως τον αγαπάς? Μην περιμένεις το καλοκαίρι για να το κάνεις.
-Θα άφηνες τα πάντα για μένα? Για σένα?
-Ένιωσες ποτέ πως είσαι ευτυχισμένος? Με τι? Ήταν μικρό ή μεγάλο?
-Ποια είναι η ανοιξιάτικη εικόνα της πόλης για σένα? Ποιος πρωταγωνιστεί σε αυτή?
-Τη στοργή που θες να σου δείχνουν , να τη δείχνεις και εσύ. Μη δικάζεις. Μη βιάζεσαι να μιλήσεις.
-Εκείνη η παρατειμένη φωτογραφική μηχανή είναι δικιά σου ή δικιά μου? Ξέχασα..
-Τον ακούς τον κύριο που παραπονιέται δίπλα σου στενοχωρημένος? Τον συμπονάς, τον αγνοείς ή τον κατακρίνεις?
-Και αν είναι όλα μαύρα θα τον κάνεις να δει τη λευκή καταιγίδα? Μάλλον θα ντραπείς να μιλήσεις.
-Τι σου λείπει απ' αυτήν την άνοιξη? Κάτι μακρινό ή αυτό που ποτέ δεν είχες?
-Κοιτάζοντας φωτογραφίες θες να διαγράψεις το παρόν ή απλά να θυμηθείς το παρελθόν. Σκέψου το.
-Βαθιά ανάσα. Ανοιξιάτικη.
-Ποιος είναι ο ομορφότερος ουρανός που είδες ποτέ σου? Ή ... που είδατε? Κατάφερες να διακρίνεις τίποτα ανάμεσα απ' τ' αστέρια ή ήσουν αρκετά ζαλισμένος από τον πρωινό ήλιο και το αλκοόλ?
-Και τι είναι αυτό που σε κρατάει πίσω? ε λοιπόν, γιατί αρνείσαι να το αφήσεις?
-Πως γιατρεύεις την απόγνωση των φίλων σου? Του κόσμου? Είναι πολύ μεγάλος ο κόσμος?
-Με τι θα φύγουμε? Με πλοίο ε? Και εγώ το προτιμώ το πλοίο.
-Και θα ρίξουμε στη θάλασσα ότι μας πίκρανε αυτό το χειμώνα?
-Και θα πούμε και ιστορίες ε? καλοκαιριάτικες και ονειρεμένες...
σαν αερικό
-Γέλασες καθόλου τόσο δυνατά που να σε πονέσει το στομάχι σου και το κεφάλι σου να γυρίζει σα σβούρα?
-Έβαλες τα χειμωνιάτικα στο πατάρι? Μαζί και τις χειμωνιάτικες σκέψεις?
-Πόσες φορές βγήκες εκτός προγράμματος μόνο και μόνο για να περπατήσεις κάτω απ'το ζεστό ήλιο?
-Κράτησες το χέρι κάποιου?
-Πιστεύεις ότι μια ηλιόλουστη μέρα είναι μια καλή δικαιολογία για να αγκαλιάσεις και να φιλήσεις το διπλανό σου?
-Έκανες δώρα αυτή την άνοιξη?
-Μα πώς μπορείς να σκέφτεσαι ακόμα μουντά με τόσο ήλιο?
-Έκανες όνειρα αυτή την άνοιξη?
-Τα μοιράστηκες ή τα κλείδωσες στο προσωπικό σου ημερολόγιο?
-Είπες σε κάποιον πως τον αγαπάς? Μην περιμένεις το καλοκαίρι για να το κάνεις.
-Θα άφηνες τα πάντα για μένα? Για σένα?
-Ένιωσες ποτέ πως είσαι ευτυχισμένος? Με τι? Ήταν μικρό ή μεγάλο?
-Ποια είναι η ανοιξιάτικη εικόνα της πόλης για σένα? Ποιος πρωταγωνιστεί σε αυτή?
-Τη στοργή που θες να σου δείχνουν , να τη δείχνεις και εσύ. Μη δικάζεις. Μη βιάζεσαι να μιλήσεις.
-Εκείνη η παρατειμένη φωτογραφική μηχανή είναι δικιά σου ή δικιά μου? Ξέχασα..
-Τον ακούς τον κύριο που παραπονιέται δίπλα σου στενοχωρημένος? Τον συμπονάς, τον αγνοείς ή τον κατακρίνεις?
-Και αν είναι όλα μαύρα θα τον κάνεις να δει τη λευκή καταιγίδα? Μάλλον θα ντραπείς να μιλήσεις.
-Τι σου λείπει απ' αυτήν την άνοιξη? Κάτι μακρινό ή αυτό που ποτέ δεν είχες?
-Κοιτάζοντας φωτογραφίες θες να διαγράψεις το παρόν ή απλά να θυμηθείς το παρελθόν. Σκέψου το.
-Βαθιά ανάσα. Ανοιξιάτικη.
-Ποιος είναι ο ομορφότερος ουρανός που είδες ποτέ σου? Ή ... που είδατε? Κατάφερες να διακρίνεις τίποτα ανάμεσα απ' τ' αστέρια ή ήσουν αρκετά ζαλισμένος από τον πρωινό ήλιο και το αλκοόλ?
-Και τι είναι αυτό που σε κρατάει πίσω? ε λοιπόν, γιατί αρνείσαι να το αφήσεις?
-Πως γιατρεύεις την απόγνωση των φίλων σου? Του κόσμου? Είναι πολύ μεγάλος ο κόσμος?
-Με τι θα φύγουμε? Με πλοίο ε? Και εγώ το προτιμώ το πλοίο.
-Και θα ρίξουμε στη θάλασσα ότι μας πίκρανε αυτό το χειμώνα?
-Και θα πούμε και ιστορίες ε? καλοκαιριάτικες και ονειρεμένες...
-Πώς αλλιώς? Αφού μύρισε καλοκαίρι..
σαν αερικό
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου