Και τι άλλο μπορεί να είναι ή ζωή εκτός από ένα ταξίδι..?
Ένα ταξίδι προς το άπειρο, προς το άγνωστο, προς την ευτυχία, προς την ελευθερία, προς την επίτευξη των προσωπικών μας στόχων.
Κάθε φορά που συνειδητοποιούμε το ρόλο μας ως ταξιδευτή, πασχίζουμε να βρούμε ποια είναι η πηγή μας και ποιος ο προορισμός μας. Θέλουμε να έχουμε μία καθάρια όψη της κατεύθυνσής μας ώστε να μπορούμε να την ελέγξουμε.
Αρχικά ρίχνουμε μια ματιά στις ρίζες μας. Σε αυτό που μας δημιούργησε, που μας έπλασε, που μας διαμόρφωσε. Ίσως γιατί πιστεύουμε πως εκεί θα βρούμε τον τελικό μας σκοπό, ή ακόμα ίσως επειδή αναζητούμε ένα εξηλαστήριο θύμα των λαθών μας ή τέλος επειδή θέλουμε να ευγνωμονούμε κάποιον για τη μακαριότητα της μέχρι τώρα πορείας μας.
Μετά την ανασκόπηση του παρελθόντος βρισκόμαστε μπροστά σε ένα καθρέφτη. Έναν καθρέφτη που θα μας δείξει την τωρινή μας κατάσταση. Ποιος είμαι- τι έχω- τι θέλω - τι είναι σημαντικό για μένα- τι μου αρέσει. Ερωτήσεις απλές στην διατύπωση , δύσκολες στην απάντηση. Άλλοι κάθονται μπροστά από τον καθρέφτη αυτό για μια ολόκληρη ζωή, δοκιμάζοντας διαφορετικές μάσκες και φορεσιές μέχρι να δουν τι τους ταιριάζει. Άλλοι πάλι στέκονται γυμνοί, εξετάζοντας κάθενα ξεχωριστό σημείο. Το ψηλαφίζουν, το αφουγκράζονται, το αισθάνονται.
Και ύστερα αρχίζει η αναζήτηση του τελικού προορισμού. Μέσα από τη γνώση, τις εμπειρίες, τους ανθρώπους, τα συναισθήματα οδηγείσαι προς αυτόν σιγά σιγά χωρίς ποτέ να μπορέσεις να βάλεις μία ετικέτα προορισμού. Είναι ο δρόμος προς το "εγώ" μέσα από το "εμείς". Είναι ο δρόμος προς την εσωτερική ανακαλυψη μέσα από την εξωτερική ψηλάφιση.
Καλό ταξίδι!
