Τρίτη 9 Δεκεμβρίου 2014

γενέθλια

Από αυτές τις μέρες που μπορείς να αναπολήσεις με σχετική ευκολία. Πως ήταν πέρσυ ή πριν 3 χρόνια. Μπορώ να θυμηθώ, να ανακαλέσω, να κλείσω τα μάτια και να θυμηθώ εκείνο το πάρτυ στην πρώτη γυμνασίου που χόρεψα για πρώτη φορά μπλουζ και έγινα για πρώτη φορά το κορίτσι κάποιου.
Δέκα χρόνια μετά αυτή η εικόνα δεν έχει ξεθωριάσει ακόμα και αν δυσκολεύομαι να θυμηθώ τι έκανα και που πήγα την προηγούμενη εβδομάδα.
Η ημέρα γενεθλίων είναι μία καλή ευκαιρία να σκεφτείς που βρίσκεσαι και γιατί. Πως οι επιλογές σου σε ώθησαν σε αυτό το σημείο του πλανήτη, πως άφησες πισω σου κάποια πράγματα, πως διάλεξες κάποια άλλα, ποιοι είναι οι δικοί σου άνθρωποι που σήμερα σε σκέφτηκαν λίγο παραπάνω από το συνηθισμένο. Άλλα ξέρω πως όσο και αν αυτές οι σκέψεις μπορούν να τεθούν αντικειμενικά, να τις βάλεις σε ένα χαρτί και να πεις εδώ έχω συν εδώ έχω πλυν, ειδικά σήμερα οι δεύτερες σκέψεις είναι αυτές που κυριαρχούν.
Το όνειρο που ήρθε σήμερα για μια στιγμή που ίσως ποτέ δεν ζήσω, για μια στιγμή που ίσως θα ήθελα να ζήσω...(;).. Μετά ανοίγω τα μάτια και είμαι εκεί που ήμουν και χθες. Στο παρόν που μόνη μου έχτισα με κόπο για να έχω ασφάλεια απ'όλες τις πλευρές. Τίποτα δεν μπορεί να με ταράξει σκέφτομαι. Τα έχω βάλει όλα στην σωστή σειρά και οδεύω προς ένα δρόμο που όλοι θα επικροτούσαν και θα έλεγαν αα πόσο ισορροπημένη.
Ξέχασα όμως να σκεφτώ έναν ανατρεπτικό παράγοντα. Εμένα.
Χρόνια μου πολλά!


σαν-αερικό

Πέμπτη 14 Αυγούστου 2014

Για όλα αυτά

Για όλα αυτά που δεν κατάφερα. 
Για όλα αυτά που οι αναπνοές μου δεν ήταν αρκετές. 
Γι αυτά που χάθηκαν μαζί με τα δάκρυα. 
Γι αυτά για τα οποία ποτέ κανένας δεν αποφάσισε. 
Για τις καρδιές στις οποίες ποτέ δεν μπήκα. 
Για τις καρδιές από τις οποίες ποτέ δε βγήκα. 
Για τους τόπους που δεν είδα. 
Για τους τόπους που είδα, αγάπησα και τέλος άφησα. 
Για τις φωτογραφίες που δεν έβγαλα. 
Για τα όνειρα που δεν τόλμησα. 
Για τα τραγούδια που άκουσα και ένιωσα την καρδιά μου να σφίγγεται.
Για όλα τα αυθόρμητα χαμόγελα και αγκαλιές. 
Για τον έρωτα, για την αγάπη, για τα ταξίδια. 
Για τα παραμύθια που έγιναν πραγματικότητα και γι αυτά που έμειναν στα βιβλία. 
Για όσους μπορούν ακόμα να ονειρεύονται. 
Για όσους αντέχουν ακόμα να αναζητούν. 
Για την πολύχρωμη ζωή. 
Για τους νέους ορίζοντες που ανοίγονται μπροστά μου. 
Γι αυτά που συνειδητά ή υποσυνείδητα αφήνω πίσω. 
Για τα αστέρια που πέφτουν και γίνονται ευχές.
Για τους φίλους που ήρθαν για να μείνουν.
Για τα βράδια με θέα τη θάλασσα.
Για τον μπλε, καθαρό ουρανό.
Για μένα, για σένα, για μας.

σαν-αερικό