Ταξίδεψα. Είδα και μάλλον κατάλαβα.
Τίποτα δεν μπορεί να σε πάρει μακριά από τις σκέψεις σου. Και αν περιμένεις αυτό το κάτι που θα ρθει και θα σου αλλάξει τη ζωή τότε είσαι πολύ γελασμένος. Διαφορετικές εικόνες, ερμηνεύονται με τον ίδιο τρόπο και σημαίνουν τα ίδια πράγματα για τον καθένα ξεχωριστά.
Έπιασα πολλές φορές τον εαυτό μου να ελπίζει σε εκείνη τη μέρα της επόμενης βδομάδας, του επόμενου μήνα ή χρόνου και να την αναμένει σαν εξαγνισμό. Εκείνη η μέρα αργά ή γρήγορα ήρθε για μένα. Ο τρόπος που σκεφτόμουν μέχρι τότε δεν άλλαξε. Αν κάτι με πείραζε, θα συνέχιζε να με πειράζει. Αν κάτι με κούραζε, πάλι κουρασμένη θα ήμουν. Αν κάτι μου δημιουργούσε βάρος, η μέρα εκείνη ποτέ δε σήμανε την απελευθέρωση για μένα. Όσο και να την περίμενα.
Κατάλαβα λοιπόν πως σημασία έχει η ερμηνεία που δίνουμε εμείς στα πράγματα. Κατάλαβα πως δεν πρέπει να ελπίζεις σε καμία μέρα του μέλλοντος παρά μόνο να πασχίζεις να "φτιάξεις" αυτό που ζεις τώρα. Αυτή τη μικρή στιγμή να την κάνεις μοναδική, ανεξίτηλη στο χρόνο, βασιλιά και κυρίαρχο του εαυτού της και όχι δούλο του μέλλοντος. Όχι δούλο του μέλλοντος...
Η αντίληψη αυτή δεν έχει κανένα οπορτουνιστικό στοιχείο ούτε και υποστηρίζει τις "ευκαιριακές επιλογές" και τις βολεμένες σχέσεις. Αντίθετα.
Χτίσε την κάθε σου στιγμή. Δες την από ψηλά και σκέψου αν θες να συμπεριφερθείς με τον ένα ή τον άλλο τρόπο. Να πιάσεις αυτή ή την άλλη ευκαιρία. Να απορρίψεις αυτό και να δεχτείς το άλλο. Να χαμογελάσεις αντί να φωνάξεις και να εκνευριστείς. Να κλείσεις τα μάτια και να ονειρευτείς αντί να πέσεις σε λήθαργο. Να πεις "σ'αγαπώ" αντί να περιμένεις να το ακούσεις. Να ζωγραφίσεις μία χρωματιστή ζωγραφιά αντί να βουλιάξεις στον καναπέ. Να τραγουδήσεις δυνατά αντί να δυσανασχετήσεις από την πολύβουη πόλη. Να γεμίσεις με αγάπη και να την εκφράσεις.
Δες τα όλα από ψηλά. Μπες σε αυτό το αερόστατο που θα σε πάρει μακριά από αυτή την αντίληψη της "αποταμίευσης" που έχει επικρατήσει. Ανέβα πάνω και "ξόδεψε". Ξόδεψε χαμόγελα, αγάπη, αγκαλιές,τραγούδια, χορούς, όμορφες λέξεις.
