T και Ο, ΤΟ

Σου δίνουν 24 γράμματα και σου λένε βάλτα στη σειρά και μίλα και γράψε κιόλας... Και εκεί που έχεις πελαγώσει και δεν ξέρεις πως να τα διαχειριστείς, τα κοιτάς τα ξανακοιτάς και δεν σου θυμίζουν τίποτα, περνάν από μπροστά σου και φεύγουν, εκείνη ακριβώς τη στιγμή έρχεται κάποιος και σου λέει γεμάτος περηφάνεια " Ξέρω εγώ".. Και τον εμπιστεύεσαι.. Μπορείς να κάνεις και αλλιώς..?

Είναι αυτός που θα σου δείξει πως δουλεύει αυτό το καταραμένο σύστημα συμβόλων, φθόγγων ,διφθόγγων, συλλαβών. Είσαι έτοιμος να επενδύσεις πολλά σ' αυτή τη γνώση που πρόκειται να λάβεις, ενώ ο "δάσκαλός " σου αποτελεί αυτόματα θεό επί γης. 
Σου λέει λοιπόν "Τ και Ο, ΤΟ". Εσύ τον κοιτάς σχεδόν αποχαυνωμένος. Πρέπει να είναι η ίδια αντίδραση με εκείνη που είχε ο άνθρωπος όταν ανακάλυψε τη φωτιά, όταν έφτασε στη σελήνη, όταν βρήκε για πρώτη φορά κοιτάσματα πετρελαίου στο Τέξας και λοιπά..Αφού ξεπερνάς το πρώτο σοκ, δέος ,ανατριχίλα καθώς και την ταχυπαλμία που αγγίζει τα όρια του έρωτα, περνάς στο στάδιο της αφομοίωσης. Μέχρι που έρχεται μία μέρα που τα καταφέρνεις. Το λες και εσύ: "Τ και Ο, ΤΟ". Το λες , το ξαναλές, το γράφεις, το εμπεδώνεις για τα καλά, εώς ότου ( ω τι ντροπή!) το ... βαριέσαι (σχεδόν). 
Πας λοιπόν, στον θεοποιημένο διδάσκαλο και με μάτια γεμάτα ανυπομονησία και δίψα του ζητάς να μάθεις και άλλα. Πολλά... Θες όλη η γνώση να γίνει δικιά σου.. Και αυτός με απάθεια σου απαντάει πως αυτό που σου έμαθε είναι το πιο σημαντικό , είναι το άρθρο, αποτελεί τον στυλοβάτη των λέξεων. Τον παρακαλάς. Ακόμα αρνείται. Πέφτεις στα πόδια του. Και επειδή δεν μπορεί να ξεφύγει αλλιώς σου αποκαλύπτει ότι δεν έχει κάτι άλλο να σου δώσει. Ότι μόνο αυτό ήξερε. Μόνο το άρθρο. Τ και Ο, ΤΟ. Σκύβει το κεφάλι και εσύ πέφτεις από τα σύννεφα... Αναρωτιέσαι μήπως μέχρι εκεί μπορεί να ξέρει ένας άνθρωπος, μέχρι το άρθρο. Κοιτάς τριγύρω, αλλά δεν μπορείς να καταλάβεις. Κοιτάς μέσα σου και βλέπεις λέξεις να ξεπετάγονται σαν πίδακας.. Η μία μετά την άλλη... Τον ρωτάς αν τις βλέπει και αυτός, σου λέει ναι αλλά δεν θέλει να τις μάθει." Το άρθρο είναι πολύ βολικό", λέει με μία επιφανειακή σιγουριά- τα μάτια του δεν το πιστεύουν.
Τον ευχαριστείς για τη γνώση που σου προσέφερε και χαμογελάς γιατί ξέρεις πως όλα είναι μέσα σου.. Εκεί είναι όλες οι λέξεις, όλο το νόημα, όλες οι προτάσεις ( και κάποιες έχουν και το ΤΟ μέσα). 

Και κάπου εδώ ξεκινάει το πιο όμορφο κυνηγητό γνώσης. Ένα κυνηγητό εκ των έσω, δεχόμενος όμως πάντα και τη γνώση άλλων μορφωμένων...