Παρασκευή 17 Ιουνίου 2011

ΜΠΑΜΜΜ

Ναι, ναι μία φυγή είναι αυτό που χρειάζεται. Μεταφορική και πραγματική. 
Και ότι σε στενοχώρησε ρίξτο στο ποτάμι και χαμογέλα.Άλλωστε είναι φανερό: Ποτέ δεν άξιζε. Απλά εσύ προσπαθούσες, πάλευες με νύχια και με δόντια να του δώσεις αξία. Μάθε λοιπόν ένα: Ποτέ δεν είχε. Τουλάχιστον για σένα.
Και ότι σε μπέρδεψε πάρε το κουβάρι του και πέτα το μακριά. Δεν πρόκειται να το ξετυλίξεις. Άλλωστε τι σε νοιάζει? Αυτό θα παραμείνει κουβάρι και εσύ θα ξεμπερδέψεις εύκολα και γρήγορα....Τι και αν είναι μεταξένιο και μαλακό και πολύτιμο και όμορφο? Πάντα θα είναι ένα κουβάρι.
Και ότι ήρθε στη σκέψη σου και έγινε γκρι πάρε τα πινέλα σου και χρωμάτισέ το. Κάντο πολύχρωμο. Μόνο το πολύχρωμο ταιριάζει.
Μην προσπαθείς να αλλάξεις τους ανθρώπους. Πάντα θα μείνουν ίδιοι. Οι άχρωμοι- άχρωμοι και οι χρωματιστοί-χρωματιστοί. Έτσι είναι. Γενετική καταδίκη.


Η φυγή πλησιάζει........



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου